Kerkdiensten kijken of luisteren

¹⁸Leef, zo mogelijk, voor zover het van u afhangt, in vrede met alle mensen.

¹Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk: dat is uw redelijke godsdienst. ²En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar word innerlijk veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid om te kunnen onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is. ⁹Laat de liefde ongeveinsd zijn. Heb een afkeer van het kwade en houd vast aan het goede. ¹⁰Heb elkaar hartelijk lief met broederlijke liefde. Ga elkaar voor in eerbetoon. ¹¹Wees niet traag wat uw inzet betreft. Wees vurig van geest. Dien de Heere. ¹²Verblijd u in de hoop. Wees geduldig in de verdrukking. Volhard in het gebed. ¹³Wees deelgenoot in de noden van de heiligen. Leg u toe op de gastvrijheid. ¹⁴Zegen wie u vervolgen. Zegen hen en vervloek hen niet. ¹⁵Verblijd u met hen die blij zijn, en huil met hen die huilen. ¹⁶Wees eensgezind onder elkaar. Streef niet naar de hoge dingen, maar houd u bij de nederige. Wees niet wijs in eigen oog. ¹⁷Vergeld niemand kwaad met kwaad. Wees bedacht op wat goed is voor alle mensen. ¹⁸Leef, zo mogelijk, voor zover het van u afhangt, in vrede met alle mensen. ¹⁹Wreek uzelf niet, geliefden, maar laat ruimte voor de toorn, want er staat geschreven: Mij komt de wraak toe, Ik zal het vergelden, zegt de Heere. ²⁰Als dan uw vijand honger heeft, geef hem te eten, als hij dorst heeft, geef hem te drinken, want door dat te doen, zult u vurige kolen op zijn hoofd hopen. ²¹Word niet overwonnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede.

¹²Izak zaaide in dat land en oogstte in dat jaar het honderdvoudige, want de HEERE zegende hem. ¹³De man kreeg aanzien, ja, gaandeweg meer aanzien, totdat hij zeer aanzienlijk geworden was. ¹⁴Hij had kudden kleinvee en kudden runderen, en een groot aantal slaven, zodat de Filistijnen jaloers op hem werden. ¹⁵Al de putten die de dienaren van zijn vader in de dagen van zijn vader Abraham gegraven hadden, stopten de Filistijnen dicht en vulden ze met aarde. ¹⁶Toen zei Abimelech tegen Izak: Ga van ons weg, want u bent veel machtiger geworden dan wij. ¹⁷Toen ging Izak vandaar weg en hij sloeg zijn kamp op in het dal van Gerar; daar bleef hij wonen. ¹⁸En Izak keerde terug en groef de waterputten weer op die zij in de tijd van zijn vader Abraham gegraven hadden en die de Filistijnen na de dood van Abraham dichtgestopt hadden. Hij gaf ze dezelfde namen als zijn vader ze gegeven had. ¹⁹De dienaren van Izak groeven eens in het dal en vonden daar een put met opborrelend water. ²⁰De herders van Gerar kregen daarop onenigheid met de herders van Izak en zeiden: Dit water is van ons. Hij gaf die put de naam Esek, omdat zij ruzie met hem gemaakt hadden. ²¹Vervolgens groeven ze een andere put, maar zij kregen ook daar onenigheid over; daarom gaf hij hem de naam Sitna. ²²Toen brak hij vandaar op en groef een andere put en daarover kregen zij geen onenigheid. Daarom gaf hij hem de naam Rehoboth, want, zei hij, nu heeft de HEERE ruimte voor ons gemaakt en zullen wij vruchtbaar zijn in dit land. ²³Hij vertrok vandaar naar Berseba. ²⁴De HEERE verscheen hem in die nacht en zei: Ik ben de God van Abraham, uw vader. Wees niet bevreesd, want Ik ben met u; Ik zal u zegenen en uw nageslacht talrijk maken omwille van Abraham, Mijn dienaar. ²⁵Toen bouwde hij daar een altaar en riep de Naam van de HEERE aan. Hij zette daar zijn tent op en de dienaren van Izak groeven daar een put. ²⁶Toen kwam Abimelech vanuit Gerar naar hem toe, samen met zijn vriend Ahuzzath en zijn legerbevelhebber Pichol. ²⁷Izak vroeg hun: Waarom komt u naar mij toe, terwijl u mij haat en mij bij u weggestuurd hebt? ²⁸Zij antwoordden: Wij hebben duidelijk gezien dat de HEERE met u is. Daarom hebben we gezegd: Laat er toch een overeenkomst onder ede tussen ons zijn, tussen ons en u; laten we een verbond met u sluiten: ²⁹dat u ons geen kwaad zult doen, zoals wij u niet aangeraakt hebben, en zoals wij u alleen maar goed behandeld hebben en u in vrede hebben laten vertrekken. Nu bent u immers de gezegende van de HEERE! ³⁰Toen richtte hij voor hen een maaltijd aan en zij aten en dronken. ³¹Zij stonden 's morgens vroeg op en zwoeren elkaar een eed. Daarna liet Izak hen gaan en zij gingen in vrede bij hem weg. ³²Het gebeurde nog op diezelfde dag dat de dienaren van Izak hem kwamen vertellen over de put die zij gegraven hadden; zij zeiden tegen hem: Wij hebben water gevonden! ³³Hij noemde hem Seba en daarom is de naam van die stad Berseba, tot op deze dag.

¹⁷Vergeld niemand kwaad met kwaad. Wees bedacht op wat goed is voor alle mensen. ¹⁸Leef, zo mogelijk, voor zover het van u afhangt, in vrede met alle mensen.